Leśne szlaki rowerowe w gminie Sianów - Trasa nr 2 (kolor zielony - 39 km)

Z miejsca startu kierujemy się na południe ulicą Mickiewicza. Po przejechaniu odcinka 0,20 km udajemy się w lewo w kierunku Węgorzewa. Jadąc ulicą Węgorzewską mijamy z lewej strony cmentarz i dalej działki ogrodnicze. Po przejechaniu 0,8 km mijamy drogę asfaltową odchodzącą w lewo, nią wiedzie czarny szlak trasy nr 5, później mijamy drogę odchodzącą w lewo z niebieskim szlakiem, kierujemy się dalej prosto. Kiedy droga prowadzi już przez las, tuż przed podjazdem skręcamy z asfaltu w prawo na drogę leśną. Początkowo drogą którą się poruszamy wiodą dwa szlaki wspólnie z naszym wytyczony jest również szlak czarny. Drogą wśród pól dojeżdżamy do Węgorzewa, tam skręcamy w prawo i dalej asfaltem mijamy wieś.
 
W Węgorzewie znajdują się zabytkowe chaty szachulcowe, można tam też zauważyć rzeźby miejscowych artystów. Na końcu wsi szlak skręca w lewo ponownie na drogę gruntową i dalej nią biegnie do wsi Szczeglino.
 
W Szczeglinie skręcamy w prawo i dojeżdżamy do drogi asfaltowej gdzie skręcamy w lewo w kierunku Polanowa. Przejeżdżając przez Szczeglino mijamy szkołę i zabytkowy kościół, tuż za wsią skręcamy w prawo i gruntową drogą kierujemy się w stronę lasu. Leśnymi ostępami dojeżdżamy do miejscowości Kolonia Dzięcioły, tam szlak skręca w lewo i wiedzie nad doliną rzeki Unieść. Dojeżdżamy do mostu na rzece, która jest granicą gminy Sianów i Manowo, korzystając z gościnności Nadleśnictwa Manowo tuż za mostem skręcamy i jedziemy wzdłuż rzeki.
 
Przy drodze po prawej stronie mijamy punkt wypoczynku. Dalej droga staje się coraz bardziej kręta, a brzeg rzeki zbliża się w stronę drogi. Trasa kluczy wraz z meandrami rzeki, by później nieco się oddalić, tam szlak skręca w lewo i między uprawami leśnymi dociera nad stromy brzeg. W dole znajduje się przełom rzeki Unieść. Skąpane w słońcu fale wody i odgłos szumiącej wody nakłonią każdego by choć chwile odpoczął w tym miejscu.
 
Następnie szlak wraca na opuszczoną wcześniej drogę, skręca w lewo i wiedzie do mostu na rzece. Urokliwe miejsce do przeprawy, droga wiedzie nasypem a u zbocza nasypu rozprzestrzeniają korony olbrzymie dęby. Za rzeką droga skręca w lewo i biegnie ponownie wzdłuż uprawy. Szlak przed niewielkim zniesieniem skręca w lewo i zaczyna otaczać wzniesienia. Poruszamy się nią aż po prawej stronie dojedziemy do ogrodzenia jesteśmy w miejscu źródlisk na terenie Nadleśnictwa Manowo.
 
Przed ogrodzeniem skręcamy i jedziemy do pobliskiej wiaty. Tuż przed wiatą widzimy źródło bijące wprost z głębi ziemi, drugie takie – większe w rozmiarach - znajduje się w środku pobliskiego ogrodzenia. Można się tam dostać przez dwie bramy – w ogrodzeniu poruszamy się wyłącznie wyznaczoną ścieżką idąc od jednej bramy ku drugiej, zawsze pamiętając o zamknięciu bram. Po krótkim zwiedzaniu źródlisk ruszamy dalej, szlak wiedzie tuż przy płocie i dalej ostępami leśnymi, aż do niewielkiego parkingu, tuż przy parkingu znajduje się miejsce wypoczynku. Warto w tym miejscu zatrzymać się na dłużej.
 
Nieopodal w drzewostanie świerkowym widać na linii podziału terytorialnego obelisk poświęcony dr Tadeuszowi Podkówce – inż., Nauk Leśnych, wielkiej klasy specjaliście w dziedzinie Myrnyrologii, czyli specjaliście „od mrówek”. Idąc dalej tą linią można zobaczyć skupisko mrowisk - kopców jednych z większych w Europie.

Szlak dalej biegnie nasypem dawnej kolejki w kierunku miejscowości Kościernica. Tam okrąża zabytkowy kościółek by dojść do drogi asfaltowej, skręca w lewo i po 50 metach w prawo na brukowaną drogę. Później przez pola biegnie w kierunku lasu. Klucząc ostępami lasu zmierza do miejsca mogił w kształcie stożkowatego kopca, w którym znajdował się pochówek szkieletowy lub ciałopalny – Szczeglińskie Kurhany. W miejscu występowania kurhanów znajduje się miejsce odpoczynku. Po krótkim spotkaniu z archeologią ruszamy dalej teraz szlak biegnie w kierunku Szczeglina. Przed skrajem lasu szlak kieruje się w prawo i dalej zjazdem w wąwozie docieramy do miejsca wypoczynku pod starą sosną na rozdrożu.
 
Następnie szlak biegnie wspólnie z niebieskim szlakiem trasy nr 1, później skręca w lewo i klucząc leśnymi drogami prowadzi do miejsca wypoczynku usytuowanego nad brzegiem jeziorka „Paśnik duży”. Stąd szlak biegnie dalej do jeziorka Małe Świdno, skąd lewym brzegiem kieruje się do asfaltu – drogi z Sianowa do Ratajek. Tam skręca w lewo i asfaltem biegnie do Sianowa.